Był zawodnikiem Wisły Kraków, Gwardii Warszawa i FC Brugge (1981/84 51-0). Występował przede wszystkim na prawej obronie. Jeden z najwybitniejszych obrońców reprezentacji Polski, o czym świadczy długość gry w drużynie narodowej (od 1970 do 1980), ilość spotkań (82 i 5 w reprezentacji olimpijskiej) oraz sukcesy, jakie ta reprezentacja z Szymanowskim osiągnęła.
Był dwukrotnym uczestnikiem mistrzostw świata: w RFN 1974 (3. miejsce) i w Argentynie 1978 (5.-6. miejsce).
Dwukrotny olimpijczyk; złoty medalista z Monachium 1972 i srebrny medalista z Montrealu 1976.
Z Wisłą Kraków zdobył mistrzostwo Polski (1978).
Zdobywca „Złotych Butów” (1975). Jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Po zakończeniu kariery pracuje jako trener. W sezonie 2006/2007 wraz z drużyną Przeboju Wolbrom uzyskał awans do III ligi.
Jego młodszy brat Henryk był także obrońcą Wisły i jednokrotnym reprezentantem Polski.
(wikipedia)