Był jednym z najlepszych piłkarzy w historii polskiej piłki nożnej, szczególnie zasłynął strzeleniem dwóch bramek Związkowi Radzieckiemu 20 października 1957 na Stadionie Śląskim w Chorzowie. Podczas II wojny światowej był w latach 1944–1945 żołnierzem Wehrmachtu.
Przez całą swoją karierę piłkarską związany był tylko z jednym klubem, Ruchem Chorzów, w barwach którego został trzykrotnym mistrzem Polski (1951, 1952, 1953) i zdobywcą Pucharu Polski (1951). W drużynie „niebieskich” rozegrał w sumie 249 spotkań, strzelając w nich 178 bramek (co jest rekordem klubowym), w tym 237 meczów i 168 goli w ekstraklasie (3 wynik w historii). Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1959 nie rozstał się z Ruchem Chorzów, zostając kolejno trenerem, trenerem młodzieży, łowcą talentów, członkiem zarządu. Przyznano mu tytuł honorowego prezesa Ruchu. Dzięki swojemu przywiązaniu do barw klubowych stał się prawdziwym symbolem dla kibiców Ruchu.
W reprezentacji Polski w 45 spotkaniach strzelił 27 bramek. W uznaniu zasług dla polskiej piłki nożnej, jako jedyny zawodnik, który nie rozegrał w reprezentacji 60 spotkań, został przyjęty do Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Osiągnięcia:
Mistrzostwo Polski: 1951, 1952, 1953 (z Ruchem Chorzów)
Puchar Polski: 1951 (z Ruchem Chorzów)
Król strzelców I ligi: 1952, 1953
Uczestnik igrzysk olimpijskich w Helsinkach (1952)
W 1969 został wybrany najlepszym piłkarzem pięćdziesięciolecia PZPN, a w 1994 zajął 5 miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza siedemdziesięciolecia PZPN.
(wikipedia)
Gratulacje! :)
OdpowiedzUsuńSerdecznie gratuluję!! ;)
OdpowiedzUsuńGratuluję ! ^^
OdpowiedzUsuń