W roku 1977 zadebiutował w belgijskiej Formule Ford 1600. Rok później wygrał te zawody (15 zwycięstw w 18 wyścigach). W roku 1979 rozpoczął starty w Formule 3. W 1980 roku, po wygraniu 3 wyścigów, zdobył tytuł wicemistrzowski, za Michele Alboreto. W roku 1981 startował w Formule 2 (zajął drugie miejsce, za Geoffem Leesem. Wziął udział w wyścigu 24 godziny Le Mans w tym samym roku, ale godzinę po jego rozpoczęciu na skutek uszkodzenia zawieszenia miał poważny wypadek - Boutsen nie odniósł poważniejszych obrażeń, ale poszkodowani zostali pracownicy obsługi toru - Thierry Mabillat (zginął), Claude Hertault i Serge David (stracił rękę).
W 1983 uczestniczył w seriach ETCC oraz World Sportscar (wraz z Bobem Wollekiem wygrał wyścig na Monzy.
W tym samym roku zapłacił zespołowi Formuły 1 Arrows pół miliona dolarów, dzięki czemu zadebiutował w Grand Prix Belgii (w zespole tym jeździł do roku sezonu 1986 i zdobył przez ten czas 16 punktów). W sezonie 1987 jeździł w zespole Benetton. Jeździł w nim też w sezonie 1988 (zdobył m.in. 5 miejsc na podium). W roku 1989 trafił do zespołu Williams, tam też odniósł największe sukcesy, między innymi 3 zwycięstwa (pierwsze miejsca w Grand Prix Kanady 1989, Grand Prix Australii 1989 i Grand Prix Węgier 1990, w tym ostatnim zdobył też swoje jedyne pole position. W latach 1991 - 1992 jeździł dla francuskiego zespołu Ligier, gdzie zdobył jedynie 2 punkty, w Grand Prix Australii 1992. W sezonie 1993, jeżdżąc dla zespołu Jordan, nie wywalczył ani punktu. Po roku 1993 wycofał się z Formuły 1. W następnych latach ścigał się w Stanach Zjednoczonych, w serii Champion Racing, wraz z Billem Adamem i Hansem Stuckiem (zdobyli m.in. 2 miejsce w swojej klasie w wyścigu Rolex 24 at Daytona). Po wypadku podczas wyścigu 24 godziny Le Mans w roku 1999 zrezygnował ze ścigania się.
Obecnie jest kierownikiem założonej przez siebie firmy, Boutsen Aviation. Ma również własny zespół w serii Mégane Trophy.
(wikipedia)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz